dinsdag 16 oktober 2007

Heerlijk thuis...

Hier een eerste bericht vanuit Nederland. Wat is het heerlijk om weer thuis te zijn. De reis van afgelopen vrijdag heeft enorm tegen gezeten. Alles wat maar tegen kan zitten tijdens een reis overkwam ons. Het was de bedoeling dat we om half 2 ( sri lankaanse tijd ) op zouden stijgen, toen we inmiddels 2 uur in het vliegtuig aan het wachten waren en nog niet op gestegen waren kregen we bericht dat er met het vliegtuig “something wrong “ was. We moesten het vliegtuig verlaten en we zouden met een ander toestel vliegen. Echter we vertrokken met bussen naar een hotel in Colombo ( 3 kwartier rijden ) en hoorden dat we die avond om 10 uur pas zouden opstijgen. Het hotel was echt super mooi, maar we hadden op dat moment toch liever in het vliegtuig op weg naar huis gezeten. Op de kamer kregen we al spoedig telefoon, we zouden een uur van tevoren gebeld worden als de bus weer klaar stond om ons weer naar de luchthaven te brengen, we moesten rekenen op vertrek rond 4 uur in de nacht. De moed zakt dan echt in de schoenen, Levi sliep op dat moment gelukkig wel, maar zelf konden we nauwelijks de slaap vatten, je gaat toch liggen wachten op de telefoon. En die ging om half 3 ’s nachts, of we om 3 uur klaar konden staan voor vertrek, een half uurtje dus. Zielig om Levi wakker te moeten maken, het was allemaal zo onrustig voor hem. Daar gingen we dan, om half 6 in de morgen stegen we dan toch eindelijk op, wat een weemoedig gevoel om op te stijgen weg van de geboortegrond van Levi, alles achter ons te moeten laten. We landen op London Heathro waar we een aansluitende vlucht zouden hebben. Echter het omboeken ivm met de vertraging was niet goed geregeld, waardoor we 10 minuten voor tijd moesten haasten om het vliegtuig op te nemen. En toen eindelijk landen we op Nederlandse bodem. En wat als laatste tegen kon zitten gebeurde ook, de koffers waren er niet. Na formulieren ingevuld te hebben was daar eindelijk het mooie moment van het weerzien van familie en vrienden. Geweldig, zo mooi, er zijn werkelijk geen woorden wat er dan allemaal door je heengaat. Zoveel mensen die daar staan voor ons en voor Levi, mensen we zijn er stil van! Er stond zelfs een bus klaar, geheel versierd, waar we met familie en vrienden de terugreis naar huis mee maakten. Prachtig, zoveel voorbereidingen er voor onze thuiskomst zijn geregeld. De weg naar huis werd er voor ons gezongen, gedichten voorgelezen, getrakteerd, werkelijk overal was aan gedacht. De vermoeidheid van de lange zware reis konden we gelukkig even vergeten en genieten van alles wat er voor ons werd gedaan. Thuis aangekomen was ook alles schitterend versierd en verlicht, mensen wat een werk is er voor ons besteed. Hier zijn geen woorden voor, we kunnen niet genoeg bedanken voor zoveel moois. En nu zijn we dan weer een paar dagen thuis. Bijkomen van alle emoties van de afgelopen weken, alles een plekje proberen te geven, regelmaat op te bouwen voor ons maar vooral voor Levi die in zijn jonge leventje al zoveel veranderingen heeft moeten ondergaan. We genieten van de rust, hoewel er nog genoeg papierwerk is nu en de komende weken waar we ook weer druk mee zijn. Tot zover dit eerste verslag.. we hopen jullie regelmatig nog op de hoogte te houden hoe het met ons en met de kleine Levi gaat. Iedereen heel hartelijk bedankt, het is overweldigend hoeveel kaarten en reacties we kregen en nog steeds krijgen, super bedankt!

Geen opmerkingen: