Vandaag is het een bijzondere dag geweest, waarin heel veel is gebeurd. Het hoogtepunt van deze dag was de ontmoeting met onze Levi. Vanmorgen was de afspraak gepland dat we om half 9 opgehaald zouden worden, wat uiteindelijk kwart voor 10 werd. De contactpersoon kwam ons ophalen en vertelde dat we eerst naar de advocaat zouden gaan, vervolgens zouden we de kinderarts op gaan halen en aansluitend naar het kindertehuis gaan waar Levi momenteel verblijft. De advocaat was een aardige mevrouw, we moesten alle papieren ondertekenen waarin staat dat wij Levi willen adopteren. En dat deden we met heel ons hart… Na een lange rit kwamen we bij de kinderarts aan, ze waren met zijn tweeën, een oude mevrouw en een meneer. Ze hadden een weegschaal bij zich, een golf van spanning ging ineens door ons heen. Nog even … en we zouden eindelijk Levi voor het eerst ontmoeten. Weer een lange rit door de drukke straten van Wattala. En toen eindelijk kwamen we bij het kindertehuis aan. We moesten in een kamertje wachten en de camera’s gereed houden. Het was er bloedheet… Toen opeens kwam de zuster van het kindertehuis eraan met Levi op haar arm… wat bijzonder…zo mooi…zo lief en hij werd zomaar in Carla’s armen gelegd. Niet te omschrijven wat je dan van binnen voelt, zoveel liefde voor dit kindje wat de Heere ons toevertrouwde op Zijn tijd. Al snel kregen we de eerste lieve lach van hem, wat een mooi moment. Toen we tegen hem praatten maakte hij zachte geluidjes terug. Ook zijn moeder hebben we eventjes ontmoet, een bijzondere ontmoeting met een onuitsprekelijke waarde. Verder willen we hier wat terughoudend over zijn, we vinden dat Levi als eerste het verhaal over zijn moeder mag horen. We zijn een uurtje bij hem geweest, wat snel voorbij ging. Morgen mogen we wat langer bij hem blijven, waar we nu alweer erg naar uitkijken. We missen jullie allemaal erg. We trekken ons op aan de mailtjes die we krijgen, echt geweldig, zo hebben we toch contact met de achterblijvers. Gezien de trage internetverbinding kunnen we niet altijd alle mails die we krijgen persoonlijk beantwoorden. We doen zoveel mogelijk ons best om jullie via deze weblog op de hoogte te houden. Ze noemen ons nu een “ Happy Family ” en dat zijn we !!!
Tot zover dit verslag, allemaal de hartelijke groeten vanuit het warme Sri Lanka.
